Σκέφτομαι πολλές φορές πόσο ελεύθεροι μπορεί
να είμαστε,απο άποψη σκέψης,επικοινωνίας και
έκφρασης.Πόσο μπορούμε να αναπτύξουμε κάποια
απο τις κοινωνικές μας ανάγκες με σκοπό να
ελαφρώσει η ψυχή μας, να τα πουμε κάπου βρε
αδερφέ. Ύστερα πάλι φέρνω στο νου μου όλο
αυτό το πλήθος"μην, πρέπει, οχι" που μας
περιβάλουν καθημερινά και μας ωθούν σε
καλούπια....Τα οποία κληρονομήσαμε απο τους
γονείς μας... και αυτοί με την σειρά τους
απο τους δικούς τους γονείς. Μήπως ο φόβος
είναι αυτός που διαιωνιζετε τελικά? μήπως
ενα μέρος των προβλημάτων είναι το παρελθόν
μας? η "κληρονομιά" μας?
Άνοιγμα στα πέρατα 10 Ιανουαρίου 2009
Χρόνια πολλά σε όλους εύχομαι με υγεία, αγάπη και ευημερία
είθε το 2009 να μας δώσει λίγη παραπάνω υπομονή για όλα
αυτά που ζούμε, που βιώνουμε και που θα θέλαμε τουλάχιστον
να είναι λιγο καλύτερα.Είμαι ο Σπύρος,ένας Σπύρος σαν όλους
τους άλλους τους καθημερινούς γεμάτους όνειρα,ελπίδες σαν
όλα τα νέα παιδιά.Κάνω λοιπόν μια αρχή να εκφράσω την ανάγκη
μου για επικοινωνία....Κάνω την αρχή με ένα όμορφο τραγουδάκι
ενός υπέροχου τραγουδιστή-μουσικού. Έτσι για να έχουμε να λέμε..
"Άνοιγμα στα πέρατα"
Άνοιγμα στα πέρατα
και βροχή του Μάρτη
έχασα σαν έβαλα στοίχημα
πως θα 'ρθει.
Μην φοβάστε στο κορμί
μαγικές ψυχές μου
έτσι με συνήθισαν
όλοι οι έρωτές μου.
Μαγικές κρυψώνες μου
όλες θα σας κλείσω
τώρα τους χειμώνες μου
σαν πουλί θα ζήσω.
Εποχή μου ρόδινη
συρματοπλεγμένη
όχι πως κουράστηκα
μ' άλλο δε με παίρνει.
Όχι πως λευτέρωσα
όλες τις φωνές μου
μα να κρύβω δε μπορώ
τις μικρές χαρές μου.
Μέχρι να φανεί το φως
δρόμους θα διαβαίνω
όχι πως σε ξέχασα
μα δε σε προσμένω.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)