Σκέφτομαι πολλές φορές πόσο ελεύθεροι μπορεί
να είμαστε,απο άποψη σκέψης,επικοινωνίας και
έκφρασης.Πόσο μπορούμε να αναπτύξουμε κάποια
απο τις κοινωνικές μας ανάγκες με σκοπό να
ελαφρώσει η ψυχή μας, να τα πουμε κάπου βρε
αδερφέ. Ύστερα πάλι φέρνω στο νου μου όλο
αυτό το πλήθος"μην, πρέπει, οχι" που μας
περιβάλουν καθημερινά και μας ωθούν σε
καλούπια....Τα οποία κληρονομήσαμε απο τους
γονείς μας... και αυτοί με την σειρά τους
απο τους δικούς τους γονείς. Μήπως ο φόβος
είναι αυτός που διαιωνιζετε τελικά? μήπως
ενα μέρος των προβλημάτων είναι το παρελθόν
μας? η "κληρονομιά" μας?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου